38. whatever..

zapożyczę sobie słówko Wasp.. odcinek 'zapchaj-dziura' :D

bez dedykacji, bo za słaby post i jeszcze ktoś się obrazi :P

*

- Ari.. Ari.. Ariiiiii.. - Rev jęczy. Zaraz mu jebnę.

- Czego? - warknęłam, nie odwracając się do niego.

- Przyyyytul mnie.

- Nie i spadaj.

- Prooooszę..

- Nie. 

- Tak łaaadnie?

- Idź do Syna.

- On mnie nie chce, szuja jedna.

- Sam jesteś szuja, ćwoku! - odezwał się Gates z sąsiedniej kanapy i rzucił w nas paczką orzeszków. Dostałam w głowę, więc wyprostowałam się z furią i cisnęłam nią w jego kierunku. Rev wykorzystał moją nieuwagę i przygniótł mnie do kanapy, wtulając twarz w moją szyję.

- Dzięki Gates, a myślałem, że mnie olałeś. - mruknął do Syna.

- Do usług. Jeszcze was kocykiem nakryję. - zarzucił na nas jakąś szmatę. 

- Idź się leczyć. - spojrzałam na niego wilkiem spod ramion Reva. 

- Za późno. 

Wywróciłam oczami. Kiedy już się wyprzytulaliśmy, Jimmy stwierdził nagle, że chce mu się jeść i zaciągnął mnie na miasto. Byliśmy w samym centrum Phoenix, było gorąco jak diabli, a powietrze suche jak wiór. Obeszliśmy z Revem parę ulic, ale każda knajpa jaka rzuciła nam się w oczy była zaraz odrzucana, bo a to niewygodne krzesła, piwo za drogie, kelner brzydki, sztućce wyglądające na stuletnie, parasol nie taki i takie inne. W końcu dostrzegliśmy zwykłą budkę z tacosami. Zaświeciły nam się oczy, popędziliśmy i od razu zamówiliśmy dwa z kurczakiem. Usiedliśmy sobie na ławce, w pobliżu budki i gadaliśmy o trasie. 

- Już więcej niż połowa za nami.. jak to szybko mija. - Jimmy westchnął.

- Nie tęsknisz za spokojnymi wieczorami w studiu albo w domu?

- Czasami..

- Tylko czasami?

- No wiesz przecież, że ja jestem człowiek impreza. - zaśmiał się. - W trasie jest weselej, mała przestrzeń zajmowana przez tylu dziwaków i głupków.. równa się melanż na całego!

- Codziennie. - dodałam z uśmiechem, a Jimmy pokiwał głową. Patrzyliśmy na siebie z lekkim uśmiechem, aż w końcu facet z budki zawołał nas po nasze żarcie. Wzięliśmy je i jedząc, wróciliśmy do tourbusa. Siedział w nim tylko Gates. Rev oznajmił, że po żarciu idzie do naszego pięknego kibelka. Nie chciałam tego wiedzieć..

- Chcesz trochę tacos? - dźgnęłam Syna w bok, siadając obok niego.

- Nie.

- A piwa?

- Nie.

- A wódki?

- Nie.

- A pograć na gitarze?

- Nie.

- A co chcesz? - przerwałam jedzenie i spojrzałam na niego.

- Żeby mnie ktoś przytulił.. 

- To kogo zawołać?

- Chcę kogoś poznać.. wiesz co? Zgłupiałem. Chcę mieć dziewczynę.

- To chyba dobrze. Mało fanek macie? - zapytałam.

- Oj, ale taką prawdziwą, nie jakiegoś plastika z odzysku, tylko taką.. moją. Żeby była piękna, kochała mnie takiego, jaki jestem.. żebym mógł ją przytulić jak mi będzie źle.. jak ty i Rev. Jak Shadows i Valary.. Jak wy wszyscy. W końcu wychodzi na to, że to ja na lodzie zostałem, bo jak wy się zajmiecie sobą, to w busie sam zostaję. Nie mówię, że Johhny, Zacky i Berry są źli.. no, ale.. ich nie pocałuję, nie? Ja, niezależny muzyk, kurwa..

- Słuchaj, pamiętasz tą Rebecę z Huntington? Przezywaliśmy ją Cipcia..

- No pamiętam.. a co? - zapytał bojaźliwym tonem.

- A jej siostrę znasz?

- To ona miała siostrę?

- No tą taką z drugiego małżeństwa jej ojca. 

- Nie zgłębiałem się w jej rodzinę, wierz mi..

- Przecież pół Huntington o niej gadało, że jest z rodziny Adamsów, bo łaziła z pelerynie przez tydzień. Naprawdę tego nie pamiętasz?

- Z kim ty chcesz mnie swatać?! Z wampirem? Nie wiem, która to..

- Czyli nie kojarzysz. Jak wrócimy to cię z nią zapoznam. Będzie zabawa. - uśmiechnęłam się. - A mogę powiedzieć Val?

- Synyster Gates z siostrą Cipci i wampirem do tego.. no nieważne, jak będzie fajna to okej. Nagle ci moja zgoda potrzebna, żeby powiedzieć coś Valary, no ciekawe.. przecież i tak jej powiesz. - wyszczerzył się, najwyraźniej humor mu się polepszył. - W ogóle to dzięki, wiesz, że cię kocham. - potarł głową o moje ramię, zupełnie jak kot. 

- Nie ma za co..

- Mogę tacos? - zabrał mi żarcie. Podobno to kobieta zmienną jest.. A nie mówiłam, że będzie marudził? Od wielkiego podrywu w Salt minął ponad tydzień, dopiero teraz mu się załączyło. Hm, tylko nigdy nie mówił, że chce mieć dziewczynę.. to może być coś naprawdę poważnego! Może mu się ta boskość dezaktywowała! Fajnie by było.. Z drugiej strony jednak nie mogę wyjść ze zdziwienia, że Gates nie pamięta tej Amott.. niezła z niej była intrygantka. Po tym jak odwaliła tą akcję z peleryną, to Valary próbowała się z nią zapoznać, ale tamta nie pałała entuzjazmem. Potem, po wielu błaganiach Val, ja do niej podbiłam. Mnie chyba zaakceptowała, choć szczerze nie wiem czemu. Pewnie dlatego, że byłam wtedy po imprezie i wyglądałam jak zombie, a może po prostu Val ją onieśmielała swoim trajkotaniem. Nie stałyśmy się nie wiadomo jakimi przyjaciółkami, ale wiedziałam już, że normalna to ona nie jest. Znaczy w sensie takim, jak i my nie jesteśmy normalni. Tylko ciekawe czy ona będzie chciała się zadawać z Gatesem.. skoro on jej nawet nie kojarzy.. 

- Haner, nie wytrzymam. Naprawdę nie pamiętasz Avis Amott?

- No nie! Ale zara.. czy ona nie miała przypadkiem takich czarnych włosów do kolan?

- Może do kolan to niekoniecznie..

- Ale to ona się na mnie wydarła, że jej na włosy nadepnąłem wtedy u ciebie.. - wymamrotał.

- Tak, ona. - zaczęłam się śmiać. - Oj, będzie zabawa.

- To ja już nie chcę.. chociaż przyznam, że mogłaby być fajna.. ale to nadepnięcie na jej włosy nie stwarza mi zbyt wielu możliwości. - zrobił minę.

- Spoko, jest łagodna jak baranek jak już ją poznasz. A poza tym, to nie pozwolimy, by cię zmieniła na jakiegoś pantofla. I ty też się pilnuj. 

- Jasne, pani generał.