40. he's out of his mind

mały jubileusz, czterdziesty post :D

się nawet pochwalę, że zdałam prawko i będę straszyć warszawskie drogi :D

odcinek z dedykacją dla Jenny :)

*

- Długo tam posiedziałaś. Zgodziła się przynajmniej? - zagderał Shadows.

- Za trzy godziny mamy po nią podjechać. - wyszczerzyłam się triumfalnie. 

- ILE?

- Jedź do centrum. Może znajdziemy coś ciekawego. - od razu powiedziała Val.

- A ja?

- A ty nigdy nie miałeś problemów z organizowaniem sobie czasu, więc nie marudź. - zgasiła go. 

- Jak zwykle. - Shads przywalił czołem w kierownicę, ale zaraz się podniósł i pojechaliśmy. 

Jak ktoś nigdy nie robił zakupów z Val, Geną i Missy razem, to niech lepiej nie próbuje. Serdecznie odradzam, bo to istne bestie są. Ja wymiękłam po półtorej godziny siedzenia w przymierzalniach i biegania po sklepach. Efektem tej całej mordęgi była zakupiona sukienka, która ledwo zakrywała mi tyłek. Tak naprawdę to była do pół uda, ale dla mnie i tak za krótka. 

- Jeśli Rev będzie się skarżył, to wtedy dopiero możesz nas pozwać za maltretowanie.

Słowa Geny. Ta to mnie wykończy. Się zmówiły razem z Val i robią ze mnie dark princess. Ja pierdolę.. ale no dobra. Jak Revu ma być szczęśliwy z tego powodu, to się przemęczę. Od razu po tym, jak kupiłam kieckę, wyrwałam się spod panowania tych okrutnych bab i uciekłam do BurgerKinga. 

- Wymiękłaś? - usłyszałam za sobą. Przy stoliku siedział Shadows i zajadał się kanapką. 

- To tak sobie zazwyczaj czas organizujesz?

- Zazwyczaj to idę na piwo, jakbyś nie wiedziała.

- No tak.. - kupiłam sobie frytki i przysiadłam się do niego. Gadaliśmy o pierdołach więcej niż godzinę i wtedy postanowiliśmy zadzwonić do dziewczyn, by się zwijały. No bo ile można?

- Idealnie w czas zadzwoniłaś. - uśmiechnęła się Missy, kiedy przyszły. - Zdążyłam kupić sobie te piękne buty.

- Super. A teraz jedźmy po Avis, a potem do hotelu, bo muszę od was odpocząć. - burknęłam i razem z Shadowsem, zgodnie zwlekliśmy się z krzeseł i powlekliśmy się za szczebioczącymi dziewczynami. Dać im centrum handlowe, to się zachowują jak głupie pipy. Ale i tak je lubię.

Pojechaliśmy po Avis. Ja się wycwaniłam i po drodze napisałam wiadomość do Gatesa, że Avis przyjedzie i żeby się umył wreszcie. Dostanę za to, ale warto.

U Avis zeszło się z pół godziny, bo potrzebowała rady, którą sukienkę wziąć. Wysłałam Genę, bo już nie mogłam na to wszystko patrzeć. Mało mi to dało, bo zaraz po mnie przyleciała. Wybrałyśmy ładną, turkusową sukienkę, bo pasowała do jej włosów. Wyglądała w niej jak mały elfik. W ogóle Avis, to taki mały elf jest. Czarne włosy do pasa, duże, jasno-błękitne oczy i pełne usta sprawiały, że wielu facetów oglądało się za nią na ulicy i nie przeszkadzało im, że łaziła w pelerynie, a karnację miała niemal białą. Do tego te jej długie nogi.. których moim zdaniem nie potrafi koordynować z ciałem. Hehe, wredna jestem. No, ale to wszystko sprawia, że facet zapewne chce się zaopiekować taką niezdarą. Dlatego nie będę z nią headbangować, bo jeszcze mi przyłoży z główki i zarobię jakiegoś guza.

W końcu wpakowałyśmy się wszystkie do auta i pojechaliśmy, a kiedy tylko zaparkowaliśmy przed hotelem, krzyknęłam, by poczekali na mnie na dole, a sama porwałam wszystkie moje torby i wystrzeliłam do pokoju. Wpadłam tam i od razu rzuciłam wszystko na podłogę.

- O matko. Wyprzedaż była? - Rev popatrzył na wszystko wielkimi oczami.

- Chyba..połowy rzeczy nie chciałam, ale Val mi kazała. Weź jej cofnij to pozwolenie. A poza tym to czemu właśnie nie pijesz piwa z Gatesem albo nie wydurniasz się z Johnnym, jak to zawsze przed koncertem?

- Czekałem na ciebie.. - wzruszył ramionami. - A poza tym - przedrzeźnił mnie - to Syn świruje i sprząta w swoim pokoju. Siedział tutaj, dostał jakiegoś smsa i pognał do siebie jak głupi. Powiedział tylko, że Avis przyjeżdża..

- Właśnie! Oni tam czekają! - zerwałam się z łóżka. - Zaraz wracam! - wybiegłam. Wyjrzałam przez okno i zobaczyłam, że Avis gada z Shadowsem przy otwartym bagażniku samochodu. Poleciałam po Syna.

- Co, już są? - zapytał, jak tylko otworzył drzwi. - Dobra, chyba okej. - spojrzał w lustro. - To mogę iść. - powiedział i zamknął drzwi. 

Patrzyłam właśnie na idealnego Gatesa. Takiego.. jakby po retuszu. Broda idealnie ogolona, włosy idealnie postawione, czarna, wyprasowana koszula, rękawy idealnie podwinięte, ciemne, wygniecione dżinsy i czyste(!) buty. Oszalał.

- Gates, wpadłeś do pralki? - zapytałam, patrząc na niego w szoku.

- Ale Syn, ty tak nigdy..

- Nie chcę spierdolić, tak? Ja ją kiedyś lubiłem, ale.. chyba spanikowałem.

- No co ty?! - wytrzeszczyłam oczy, ale zaraz się uśmiechnęłam. - To chodźmy. - poklepałam go po plecach i zeszliśmy na dół, do Avis i Shadowsa. - No Avis, pamiętasz Gatesa, nie?

- Taak.. cześć. - uśmiechnęła się do niego krzywo.

- Cześć Avis. - Syn zarzucił swój uśmiech numer 6, czyli ten 'jestem samotny, pokochaj mnie'. - Pomóc ci z bagażem? - spojrzał na walizkę i torby w bagażniku.

- No możesz.. - powiedziała zaskoczona.

Gates natychmiast zabrał się do roboty. Usłyszałam chrząknięcie i spojrzałam na Shadowsa. Widziałam, że w duchu właśnie umierał ze śmiechu. 

Missy i Gena od razu, gdy przyjechaliśmy rzuciły się do swoich facetów, więc kiedy Gates pracował, oni zeszli do nas, a za nimi Rev. Przywitali się z Avis i zaczęła się gadka-szmatka.

- Haner zgłupiał, nie? - mruknął mi do ucha Jimmy. Pokiwałam głową i uśmiechnęłam się znacząco. Pogadaliśmy jeszcze trochę, a kiedy Gates skończył nosić graty, Avis nagle zapytała.

- Zaraz, a gdzie ty je właściwie zaniosłeś?

- No do siebie..

- Mam u ciebie spać?! 

- Odstąpię ci łóżko. No przecież nie będziesz brać pokoju, nie ma sensu. Przekimasz u mnie. - zachęcał.

Widziałam jej nie przekonaną minę, więc wtrąciłam:

- No do par się będziesz wpierdzielać?

Opadły jej ramiona.

- Okej.. no nie mam wyboru chyba. - uśmiechnęła się lekko, a Gates rozpromienił się cały.

- To ustalone. Zapraszam na zwiedzanie apartamentu. - wyszczerzył się i wskazał rękoma wejście do hotelu. Avis obrzuciła nas spojrzeniem, w którym zaskoczenie mieszało się z epickim skrzywieniem twarzy. Poszła w kierunku drzwi, a za nią w podskokach poleciał Gates. Otworzył jej drzwi, puścił ją przodem, a potem zniknęli nam z pola widzenia.

- Haner zgłupiał. - powtórzył głośno Rev i wszyscy wybuchnęliśmy śmiechem.